Gecenin en karanlık zamanı
Hayaller vuruyor aklıma
Anılar karışıyor sulara
Dalgalanışlarda hayat
Ve dinginlikte ölüm var
Perdeyi aralıyorum
Ellerim titriyor
Gözlerim kanlı
Binlerce ufak ufak ışık
Binlerce hayat
Dokuzuncu katın penceresinden
Binlerce hayat
İrikiliyor insan
İç içe ve bambaşka
Binlerce hüzün, acı
Belki de mutluluk
Geceye nasıl sığıyor hepsi
Acılarla mı
Hüzünlerden mi
Kararıyor, gece vuruyor
İçimde geçmek bilmiyor
Sıkıntı
Şimdi İstanbul’da karanlık zaman!
Ne istediğimi biliyordum ama ona birden ulaşmak beni korkutmuştu. (III. 236)
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Dünde Bıraktıklarım
-
►
2007
(28)
- ► Nisan 2007 (19)
- ► Temmuz 2007 (1)
-
▼
2008
(115)
- ► Şubat 2008 (1)
- ► Mayıs 2008 (80)
- ▼ Haziran 2008 (13)
-
►
2009
(33)
- ► Eylül 2009 (1)
Nexus
- Eren
- İstanbul, Türkiye
- Söyleceklerim olmaya devam ettikçe burada olacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder