Kum

Bir benmişim
Aşk bir kum tanesi
Ben bir kumul sanmışım,
Tepelerin ardında
Hep seni aramışım,
Hep rüzgar esmiş,
Hep ben seni aramışım
Hep yeni tepeler yapmış
Kum kendine rüzgardan,
Tepelerden tepeye,
Hep seni aramışım
Bir ömür geçmiş,
Ellerimde kum,
Ayaklarımda kum,
Kum...

Korkma Sen

Küçük ellerin okşamalı saçlarımı
Ben sana muhtacım
Anlatamıyorum
Bir gemi olsam mavilerde
Gözlerinde
Bir rüzgar olsam,
Hep senle coşsam,
Yağmur olsam senden kopup sana koşsam
Senle bir olsam
Ölümü de yaşamı da senden tatsam
Sensiz yapamıyorum
Kaçışların benle son bulsun
Labirentin olmalıyım,
Kaçtıkça kollarıma çıkmalısın
Korkma,
Sevgim seni korkutmamalı
Siyah saçların savruldukça rüzgarda
Korkma...

Korkma

Korkma küçük kız gel
Zaten öleceksin
Biliyorsun, batmışsın
Gel, korkma,
Kurtaracak kimsen yok
Ellerinde çiviler,
Ayaklarında bağlar,
Bedeninde yaralar
Küçük kız nereye giderbilirsin
Nereye kadar,
Gel buraya,
Sana kurtuluşunu vaad ediyorum
Seni bu hale getiren benim
Bari kurtaran ben olayım,
Gel,
Korkma sadece öleceksin!

Kim Üzdü Seni

Şöyle bir otur hele
Kaç ay oldu görmeyeli
Yüzün mü sararmış
Kim üzdü seni böyle
Ah ne yaptın bunca haftalar bensiz
Sensizliğe alışıyor da insan
Gelişin bu denli içimi burkmasa
Kaç zaman oldu söyle
Neden ağlıyorsun
Neden?

Karesinde Fotoğrafın

Karesinde Fotoğrafın
Mutlu bir yüz var,
Benmişim sözde,
Yalan!
O, bensem aynadaki kim,
Yanaklarıma vuran gözyaşlarını,
Dudağımdaki tuzu,
Dudaklarımdaki titreyişi,
İçimdeki haykırışı...
Bunlar kimin?
Yok, o ben değilim,
Benziyor ama,
Başkası olacak,
Aynadakine baksana bir,
Bana baksan bir...