Cumartesi, Ocak 09, 2010

Merdiven Kaldı Aklımda

Bir sabah istedim,
Bembeyaz olsun, güneş dahi doğmaya tereddüt etsin,
Bir akşam istedim,
Bir tek yıldız olsun, öyle silik bir yıldız...
Bir sen gör, ben göreyim bir de...
Balkonumdan da görünsün, havalar soğudu,

Kalan ne varsa elimde, attım sokağa,
Ne varsa, ne kaldıysa...
Ellerimde geçmiş günlerin pası,
Yıkamak için yaşamak lazımdı,
Yeni bir nefes almak,
Yeniden bir americana exotica...

Düşüyorum sandım bir an,
Sonu gelmez bir uçurumdu hayal ettiğim,
Zira yemyeşil dallar çevreliyordu haykıran gölgemi,
Ve kuşlar, rengarenk...
Ve bulutlar...
O an düşüşüm bitmesin istedim kalbime inat,

Günaydın desem,
Sabah gelmiş ama yalnızlığımı da getirmiş, sessizce...
Bir gün başlasa içinde ben olmasam
Bir gün başlasa içinde sen olmasan
Zaman ellerini çek artık üzerimden
Yoruldum...

Neden sonra karardı dört bir yanım,
Sesler kesildi,
Rüzgar duruldu,
Bir tek ışık dahi kalmadı...
Korktum, kendimi gelen sona hazır hissedemedim,
Oysa ki...

Biraz zaman geçsin, geçmeliydi,
Sustum,
Bilmediğim zemine oturdum,
Bekledim,
Yeşil bir hayal kurdum, mavi bir son...
Kırmızı bir tebessüm...

Anlamsızlaşıyor aklımdan geçenler,
Gözümde sönüyor anılar,
Aklım almıyor, yaşantılar kıvranıyor,
Göremedikçe yitiriyorum,
Sessiz çığlıklar,
Sessiz dualar...

Bir gün istiyorum elinde o şiirle dikilmiş karşıma,
Bir sel istiyorum masmavi, rüzgarıyla...
Bir ten ki kırmızısıyla, alevden hareler içinde,
Bir tenha, bir kuytu, bir karanlık...
Bir tek an kaldı aklımda onca yılın ardından,
Merdivenin başında...

Biraz susuzluk dilimde, dudaklarımda,
Sessiz bakışlar kaldı aklımda,
Verilmiş bir sır, ölesiye saklanmış,
Sıcak bir gülümsemeye hapsolmuş,
Kırmızı mumu eritip mühürlemiş bir el onu,
Ki sevgilinin tenini okşar gibi özenle...

Karanlık yıldızlar görünür olmuş,
Ve evren...
Karanlığını açmış,
Gözler inanamamış,
Gerçeğe şüphe düşmüş,
Bir kalp ilk kez o anda atmış, attığının farkına varmış.

Nexus

İstanbul, Türkiye
Söyleceklerim olmaya devam ettikçe burada olacağım.