Cuma, Mayıs 02, 2008

Benzetildik Bir Deliye

Sebil,çeşme gibi gözyaşları süzülüyor
Saçlar vurmuş beyaza
Genç yaşta, acılar taç başta
Bu genç yaşta
Bu aşk da neymiş
Vurgun yemişe dönüyor
Hüzünlere dalıyorum
Olur mu bu
Reva mı bu
Gençlik mutluluk zannederdim
Gençlik;
Seni çatal dile kurban verdik
Nerelerde arasam mutluluğu
Şimdi açılan kollar korkutuyor
Gülen yüzler çürüyor
Et kemikten kopup dökülüyor
Kalp atamıyor kanı içine saklıyor
Çürüyor, kokuyor
Kokan da çürüyen de kan değil
Et değil,
Sensin...

Hiç yorum yok:

Dünde Bıraktıklarım

Nexus

İstanbul, Türkiye
Söyleceklerim olmaya devam ettikçe burada olacağım.