Ay desen ne ki, yıllarca

Pişmanlık desen değil,
Özlemek mi, bilmiyorum ama seviyorum,
Seni yeniden görmeyi,
Yeniden adım adım hayatıma girişini izlemeyi...

Nice senelere; arayamazdım, açmazsın diye korktum,
Umarım her yeni yaş, sana daha büyük mutluluklar getirir,
Biliyorsun, seninle konuşmamalıyım,
Ama sana güveniyorum,

Uzaklara bakmayalı ne kadar zaman olmuştu,
İçimde bir yumru, bir çakıl taşı...
Yutkunup da kurtulamadığım o söylenmemiş sözlerimle
En son ne zaman susmuştum böylesine,

Ay desen ne ki, yıllarca,
Bitmiyor; bitmez eminim kendimce,
Görmediğim gözlerinden olduğumca hem de...
Ay desen ne ki, yıllarca...

Uzan şimdi yıldızların altında,
Benim olası sözlerimi işit başka dudaklardan,
Ama beni düşün,
Kendinden bile sakla ama,

Ben nasıl senin sevgini aradıysam başkalarında,
Sen de ara, hep biri olsun ama benim anımla...
Mutlu ol, ama en mutlu anında gözlerin uzaklara dalsın,
Hatırla geriye attığın ne varsa,

Küllerinden doğmasın o aşk,
Doğmasın...
Ama küllerinin kiri ellerinde kalsın,
Ay desen ne ki, yıllarca...