Ayın Karanlık Yüzü

Utanç dolu kelimeler biriktirdim,
Senle başlayıp biten,
Gölgeler büyüdü gözlerimde,
Gri parmaklıklar…
Kalbim içine sığmaz sandığım anda
Karardı yüzüm, gözlerim,
Yalan söyleme sen,
Gerçeklerin yeterince acı, yakıcı, sert,
Bu gece konuşma daha,
Kırgınım, sana değil kelimelerine,
Saplanıp kaldım bir fotoğraf karesine,
Durdursana zamanı,
Bak akıyor kumlar saatlerden aşağı,
Aç avuçlarını, aldırma rüzgara
Kan çanağı olsun gözlerin,
Kızarsın, kaşınsın bırak tenin,
Ama dönme sırtını, dayanamam,
Renkli gözlerle bak yeniden,
Islak dudaklarla konuş,
Baygın gözlerinle…
Beni deli ediyor bu sıcak, bu sensizlik
Dön artık,
Kurduğum hayallerde eriyorum.

Venüs

Bekle dediğin yerdeyim, ellerim buz kesti,
Seni nasıl özledim, titriyorum,
Başımda dağılmayan geçmiş yıllar, duman duman,
Ve sen, yaz yağmuru… Sarı sabahım,
Ellerim özledi en çok seni,
Sensizlik olmadı, yapamadım,
Bir gün bile çok geldi, dayanamadım,
Her köşede gözüm seni aradı,
Ellerim hep kumaşlarda, bulamadı dokunu,
An geldi, ellerimi koyacak yer bulamadım,
An oldu, sustum.
Sen şimdi bir peronda yol al uzaklara,
Ben burada, sen uzaklaş her dakikada,
Uyu uyuyabilirsen,
Yaz yazabilirsen,
Nefes nefese kelimelerim, savruk, dengesiz,
Kitap biterse ne yaparım?
Senden şimdi bir o kaldı geriye,
Yoksa yok olursun, kaybolurum,
Elektrikler mi kesildi bu gece de,
Ne bu karanlık, kasvet ve baş ağrısı…
Sonsuz bir gece, son bir zaman daha var önümde,
İçinde ben, ama bir ben... Yapayalnız.